|
Geboren : 2 juni 1787 in Ilsbo (Noord Helsingland) Overleden : 30 november 1845 in Stockholm Zweeds scheikundige en metallurg. Studie Hij promoveerde in 1813 in de geneeskunde aan de universiteit van Uppsala en volgde uit liefhebberij de colleges van J. J. Berzelius.
Loopbaan In 1812 werd hij lector in de scheikunde aan de Koninklijke Militaire Academie in Carlsberg en van 1813 –1817 werkte hij in het lazaret van de Koninklijke Seraphinenorde. In 1818 werd hij hoogleraar aan de Artillerieschool in Mariaberg. In 1819 nam hij de colleges waar voor Berzelius, werd in 1820 assistent voor scheikunde aan het Karolingisch Medisch Instituut en was van 1820 – 1839 docent scheikunde aan de nieuwe School voor de Mijnen in Falun.
Belangrijkste werk Hij deed veel onderzoek op het gebied van de analytische scheikunde, in 1829 – 1830 o.a. in het laboratorium van Berzelius. In 1831 ontdekte hij het element vanadium in ijzererts.
|